Ten wpis nie jest o pozowaniu. Nie jest o technikach fotograficznych. Nie będzie tu rad, jak „dobrze wyjść na zdjęciu”. To wpis o Tobie. O tym, że zasługujesz na to, żeby się zatrzymać. Żeby spojrzeć na siebie z czułością.
Bo może właśnie teraz, w tej wersji siebie, którą czasem trudno zaakceptować – jesteś najbardziej prawdziwa. Najbardziej Ty. I to jest piękne.
Z przyjemnością! Oto obszerny, osobisty wpis na bloga o ciałopozytywności, skierowany do osób, które marzą o sesji zdjęciowej, ale powstrzymuje je wstyd, niepewność lub niska samoocena. Tekst ma ciepły, empatyczny ton i zachęca do przełamania barier:
Wiesz, ile razy słyszałem te słowa?
„Chciałabym wziąć udział w sesji, ale… muszę najpierw schudnąć.”
„Może jak trochę się ogarnę…”
„Nie jestem fotogeniczna.”
„Nie czuję się dobrze ze swoim ciałem.”
Każde z tych zdań boli – nie dlatego, że ktoś ich używa, tylko dlatego, że tak wiele osób nie wierzy, że już teraz zasługują na piękne zdjęcia. Na spojrzenie na siebie łagodnym wzrokiem. Na zatrzymanie chwili, takiej jaka jest – prawdziwej.
I właśnie o tym jest ten wpis. O ciałopozytywności. O fotografii jako drodze do akceptacji. O tym, że nie musisz czekać, aż będziesz „lepszą wersją siebie”, żeby stanąć przed obiektywem.
Ciałopozytywność to nie hasło – to decyzja, by przestać się karać
Nie chodzi o to, żeby nie mieć kompleksów. Każdy je ma – ja też. Ale ciałopozytywność to decyzja, żeby nie pozwalać im rządzić swoim życiem. To codzienne przypominanie sobie, że:
- Twoje ciało to nie wróg, to Twój dom.
- Nie musisz się zmieniać, żeby zasługiwać na miłość, uwagę, czułość.
- Piękno nie ma jednego rozmiaru, wieku ani koloru skóry.
Ciałopozytywność to również uznanie, że możesz dbać o siebie z miłości, a nie z nienawiści. Że możesz chcieć się zmieniać, ale nie musisz tego robić, żeby być wartą/ym uwiecznienia już teraz.
„Nie jestem fotogeniczna” – czyli największy mit fotografii
To zdanie słyszę na każdej sesji. Dosłownie. I wiesz co? Po 10 minutach okazuje się, że każdy może wyglądać pięknie na zdjęciu, jeśli tylko ktoś pokaże mu to piękno.
Bycie „niefotogeniczną” to nie wina Ciebie – to często kwestia złych doświadczeń, nieumiejętnie poprowadzonej sesji, zdjęć robionych na szybko, bez zrozumienia kim jesteś i co chcesz pokazać.
Dobra sesja zdjęciowa to nie pokaz mody. To spotkanie. Rozmowa. Zaufanie. To pozwolenie sobie na bycie sobą – czasem odważnie, czasem nieśmiało, ale autentycznie.
Sesja zdjęciowa jako akt odwagi i miłości do siebie
Nie musisz być modelką, żeby stanąć przed obiektywem. Nie musisz wiedzieć, jak pozować. Wystarczy, że jesteś.
Sesja zdjęciowa może być dla Ciebie rytuałem czułości – momentem, kiedy po raz pierwszy od dawna spojrzysz na siebie innymi oczami. Takimi, które nie szukają „błędów”, tylko łapią światło, emocje, historię.
To doświadczenie, które często zmienia więcej, niż się spodziewasz. Bo kiedy zobaczysz siebie na zdjęciu – naprawdę zobaczysz – coś pęka. I w tym pęknięciu pojawia się akceptacja.
Jesteś wystarczająca/y
Nie za rok. Nie po diecie. Nie jak zniknie cellulit czy blizna.
Teraz.
Twoje ciało opowiada Twoją historię. I ona zasługuje na to, by ją zatrzymać w kadrze. Z całym szacunkiem. Czułością. Prawdą.
Na zakończenie
Jeśli gdzieś w Tobie kiełkuje myśl: „Chciałabym, ale się boję…” – to właśnie dla Ciebie jest ta sesja. Nie po to, żeby Cię zmieniać. Tylko po to, żebyś mogła/mógł zobaczyć, że już jesteś piękna/y.
Nie musisz być gotowa/y. Wystarczy, że jesteś.
Ja zajmę się resztą.
Chcesz zrobić pierwszy krok?
Napisz do mnie – możesz po prostu się przedstawić, zadać pytanie albo podzielić się swoimi obawami. Bez pośpiechu, bez zobowiązań. Czasem rozmowa to pierwszy, najważniejszy krok.
Twoja historia zasługuje na opowiedzenie. A ja z przyjemnością pomogę Ci ją uchwycić.
